Aan alle linkse hobbyisten

‘Heeft u ook hobby’s?’
‘Ja hoor, genoeg. Ik zit op musical, ga graag naar festivals, volg een zangcursus, en heb een leuke baan binnen de cultuureducatie.’
‘Ah, ik zie het al. Een echte linkse hobbyist dus.’
‘Eh…nou zo zou ik het niet willen stel...’
‘Niks mee te maken. Wij gaan niet in zee met onnodige subsidietrekkers. U zoekt maar iets wat er in de huidige maatschappij echt toe doet’

De boodschap van het nieuwe kabinet is duidelijk. Cultuur is een luxe, geen noodzaak. En als het even kan wordt er zoveel mogelijk op deze ‘softe sector’ bezuinigd. We zijn het pretpakket van de maatschappij. Dat was vroeger op school al en zo is het nu nog steeds. Wie als marketing manager of advocaat werkt heeft het gemaakt, wie in de cultuursector werkt knutselt lekker wat bij.

Allemaal leuk en aardig. Maar weet het kabinet eigenlijk wel waar ze op bezuinigt? Weten ze überhaupt wel wat kunst en cultuur inhoudt en op hoeveel vlakken het meer dan van groot belang is? Kunst en cultuur is meer dan het maken van een schilderij, het bezoeken van een theater of het zien van een dansvoorstelling. Het is iets dat van kleins af aan een onderdeel is van ieders leven. Wie is er bijvoorbeeld niet opgegroeid met Sesamstraat? Of wat dacht je van de zonnebloemen van Van Gogh? Dat is toch onlosmakelijk verbonden met onze Nederlandse cultuur! Hierop bezuinigen zou net zoiets zijn als het wegnemen van een deel van je opvoeding en van je (Nederlandse) identiteit.

Ja maar, hoor ik de mensen uit de rechterhoek al zeggen, hoe je het ook wendt of keert; het zijn op dit moment economisch moeilijke tijden en er moet hoe dan ook bezuinigd worden. Helemaal waar, maar waarom zoveel op één plek? Natuurlijk begrijp ik dat veel andere sectoren ook van erg groot belang zijn. Sterker nog, ik zal de laatste zijn die beweert dat er drastisch gekort moet worden in de zorg of op onderwijs. Maar onderschat de noodzaak van kunst en cultuur niet (en de gevolgen die het schrappen ervan met zich meebrengt)!

Waar je ook kijkt, het is overal om ons heen. Iedereen gaat wel eens naar de bioscoop, leest een boek, bezoekt een dierentuin of lacht bij een cabaretvoorstelling. Je denkt er vaak niet bij na, maar kunst en cultuur zijn meer in ons leven verweven dan we denken. Het kijken van je favoriete tv programma, het kunstwerk op het dorpsplein, het vieren van het sinterklaasfeest. Het hoort er allemaal bij. Of wat dacht je van het doodgewoon luisteren naar de favoriete radioprogramma? Juist, kunst en cultuur!

En ja, misschien ben ik als ‘kunst en cultuur-junkie’ wat bevooroordeeld in deze situatie. Niemand wil natuurlijk dat op zijn of haar hachje bezuinigd wordt. En ja, ik zie ook dat er zeker op bepaalde punten gekort kan en misschien wel moet worden. Ik zie genoeg initiatieven om me heen waarvan ik denk: nou, is dat nou echt dat pak geld waard? Het probleem ligt dan ook niet zozeer in het feit dat er bezuinigd wordt, maar wel in de manier waarop. Het is niet kritisch kijken en weloverwogen beslissingen maken. Nee, het is gewoon met de botte bijl erin en omhakken die boel. Hoppakee, weg met alles wat ook maar enigszins in de buurt van die twee besmettelijke woorden komt. Kunst moet dood. En liever nog gisteren dan vandaag.

Daarom bij deze een oproep. Een oproep om kunst en cultuur te koesteren voor wat ze is en wat ze ons brengt. Want,naast het feit dat verschillende onderzoeken aantonen dat kunst en cultuur op heel veel manieren een positieve invloed heeft op onze ontwikkeling, economie en gezondheid, zijn het ook deze dingen die het leven net dat beetje glans geven, juist in moeilijkere tijden als deze. Het is dan ook niet voor niets dat een groot deel van Nederland schreeuwt om kunst en cultuur. Dus lieve linkse hobbyisten (die we uiteindelijk toch allemaal een beetje zijn), kom uit de kast, teken de petitie en laat dit kabinet ons niet zeggen dat we niet meer zingend en dansend door het leven mogen gaan.