De meeste mensen zullen hem wel kennen: de nieuwe commercial van Toyota ('Een Toyota rijder krijg je niet zomaar uit zijn auto'). Daar waar ik normaal gesproken zeer weinig met auto's heb en al helemaal met de reclames die ze ervoor maken, moest ik bij deze commercial naast een dikke glimlach toch ook bijna een traantje wegpinken. De reden voor deze plotselinge uiting van emotie? Die kleine witte oude Starlet die in dit filmpje de hoofdrol speelt.
Nu is het niet zo dat ik persé een zwak voor kleine witte auto's heb. Maar het feit wil, dat ook wij tot nog niet zo heel lang geleden (lees: een week of 4) de trotse bezitters waren van een nagenoeg identiek wit bakkie.
Onze Starlet. Klein. Wit. Bouwjaar 1985 (sinds dit jaar een echte oldtimer dus!). Én een automaat (voor een licht rij fobisch persoon als ik een uitkomst).
Bijna drie jaar geleden werd hij gekocht. Nadat de luxe Seat bij verandering van baan ingeleverd moest worden, was het zoeken naar een handig bakkie, dat niet te duur was, maar voldoende reed om onze boodschappen te doen en af en toe een tripje mee te maken. Het werd een Toyota Starlet en het was liefde op het eerste gezicht. Dat guitige koppie, het pruttelende geluid. De Starlet en wij waren meteen meteen verbonden met elkaar.
Hoewel hij oud was en al aardig wat kilometers op de teller had staan, leek dit hem niet te deren. Met vrolijk gepruttel bracht hij ons telkens weer waar we moesten zijn. Van de supermarkt naar Nijmegen en van Maastricht tot Amsterdam. Regelmatig wist hij ons te verbazen door met een razende snelheid andere auto's op hun neus te laten kijken op de snelweg.
Maar het was niet altijd rozengeur en manenschijn. Wanneer het koud werd in de winter en vocht en sneeuw ons land teisterden, had ook de Starlet tijdelijk de behoefte aan een winterslaap. Nadat we hem vaak eerst ook aan de binnenkant moesten krabben, kwam hij bij winterse temperaturen maar flauwtjes op gang en werd het vaak een tripje met horten en stoten, waarbij de anders zo geliefde snelweg nu met een grote bocht werd ontweken. Maar net als je dacht: nu heeft deze oude jongen het wel begeven, kwam er ineens weer een stoot levensenergie tevoorschijn en reed hij weer als nooit tevoren. Het zal menigeen dan ook verbaasd hebben dat deze roestige doordouwer anderhalf jaar geleden zelfs een 4weken lange trip door Frankrijk, Spanje en Portugal heeft weten te volbrengen. Dat is ware Starlet power!
De mooie momenten zijn talloos en teveel om hier te benoemen. En hoewel we hadden gehoopt nog zeker een half jaar kleine en grote avonturen met ons witte brikkie te kunnen maken, is aan dit alles onlangs een toch wel plotseling eind gekomen. Het was pruttel pruttel pruttel *POEF*! Heel veel rook en toen was het gedaan. De Starlet was naar de autohemel vertrokken.
Nooit meer gepruttel, nooit meer het gevoel op te stijgen als je het gaspedaal flink intrapt, nooit meer cruisen met radio Maria op de achtergrond (zoals een echte bejaarde betaamt, hadden we in de auto alleen de beschikking over een AM radio). Het zal niet meer gebeuren.
Maar de herinnering blijft. En wat voor waardiger eerbetoon kan je hebben door enerzijds jonge scholieren te helpen door je 'lichaam' aan de wetenschap te schenken (hij is nu een klus auto op een plaatselijke middelbare school) en daarnaast ook nog eens de hoofdrol te spelen in de nieuwe reclame van je maker! Mooier kan je het als 'overleden' auto niet krijgen lijkt me.
Vol trots heb ik dan ook een berichtje bij Toyota achter gelaten om ze te bedanken voor dit postuum eerbetoon ( en - om eerlijk te zijn - in de hoop dat ze één van die ingeruilde Starlets misschien aan ons wilden doneren). Die auto hebben we helaas niet gekregen. Maar misschien is dat maar goed ook. Geen Starlet of andere Toyota kan tippen aan hoe die van ons was.
So we save the memories en gaan verder met ons leven. En wie weet - straks, als de ergste rouw geweest is - vinden we wellicht wel weer een nieuwe liefde. Vriendje heeft er al één op het oog. Ik houd het echter bij een ander klein power wagentje: De Fiat 600 multipla. Maar wat het ook wordt of waar we ook voor gaan. Oude liefde roest niet en de Toyota Starlet blijft eeuwig in ons hart.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten