donderdag 3 januari 2013

Een nieuw jaar, een kleine time out


2013. En weer is een jaar voorbij.
Toch wel een beetje vreemd altijd. Want hoewel zo'n overgang naar een nieuw jaar theoretisch gezien niet meer is dan alleen een paar nieuwe cijfers op de kalender, voelt het toch altijd als een soort omslagpunt of nieuw begin.

Mijn 'omslagpunt' kwam deze jaarwisseling iets na twaalven. Terwijl ik buiten stond met wat vrienden om het nieuwe jaar met wat siervuurwerk en spectaculaire sterretjes in te luiden, viel ineens het kwartje. Ok, misschien lag het aan de hoeveelheid alcohol dat zich de afgelopen uurtjes een weg had gebaand in mijn bloedbaan (daarvan wordt een mens immers altijd een beetje emotioneel en filosofisch), maar met het moment dat ik ons allemaal als kleine kinderen zo blij in de lucht zag springen tijdens het afschieten van een vuurpijltje, dacht ik ineens: hoe simpel kan het leven zijn?

Je druk maken om niks. Veel mensen zullen het wel herkennen. Mocht er in deze categorie een een prijs te vergeven zijn, dan weet ik zeker dat ik met de gouden plak naar huis ga. Mijn alter-ego is dan ook niet voor niets Meisje Nooit Genoeg. Ideeën en gedachten buitelen altijd en constant over elkaar heen. Positief, maar ook negatief. Productiviteit en vermoeidheid liggen soms letterlijk naast elkaar.


Maar wat is nou eigenlijk de zin van je druk maken om zaken die er eigenlijk niet toe doen? Ik was van tevoren erg bang dat ons oud&nieuw feestje een groot fiasco zou worden. Het thema was top, het aantal aanmeldingen een stuk minder. Wat blijkt? Ook met minder mensen kan het erg leuk zijn! Niks doemdenkerij of bezorgdheid om futiliteiten. Het is een cliché, maar waar is het ook: het gaat niet om de mensen die er niet zijn, maar om de mensen die er wél zijn!

En zo lig je dan 's nachts/'s ochtends na een avond vol knallen, bollen en fanatieke potjes triviant in je bed. Tevreden, voldaan én...met een plan voor het nieuwe jaar. Want hoewel ik niet aan goede voornemens doe, heb ik toch besloten voor komend jaar een aantal dingen anders aan te pakken.

Zo zal ik ik beginnen met een kleine time-out* van dit blog. Niet dat ik het schrijven niet meer zie zitten, maar omdat ik even uit de boemelende trein van steeds een nieuw stukje plaatsen wil stappen. Schrijven is leuk, maar kost ook tijd. En komend jaar zou ik die tijd graag willen steken in een kleine bundel voor kindergedichten en verhaaltjes waar ik ooit al mee ben begonnen (wel zo handig ook met een vruchtbare vriendengroep, waarbij de baby's mij om de oren vliegen).

Daarnaast heb ik besloten mij niet meer zo druk te maken over werk en het al dan niet vinden van een nieuwe baan. Natuurlijk zal ik blijven solliciteren en reageren, maar niet meer als een of andere maniak die zich wanhopig stort op alles wat los en vast zit. Beter steek ik die energie in de vacatures die mij echt wat lijken en probeer ik ondertussen de positieve kanten van mijn huidige baan in te zien (zoals voldoende vrije tijd hebben om voor de marathon van Amsterdam te trainen, of niet pap?)

Het leven is simpel en geluk zit in kleine dingen. De taak aan ons is om niet zelf constant naar problemen te zoeken, maar open te staan om het geluk ook daadwerkelijk te vinden. Dat is niet altijd makkelijk, maar wel de moeite waard om te proberen. Of het mij gaat lukken weet ik niet. Maar een goed begin zal ook in dit geval vast het halve werk zijn.



*Wijzigingen in de time-out zijn voorbehouden: mochten plostelingen schrijfkriebels zich voordoen, dan staat de auteur in haar recht om af en toe tussendoor toch nog een stukje te plaatsen, hetzij niet op een regelmatige basis.